Een band herstellen?

Indien uw band bandenspanningsverlies heeft, monteert u best het reservewiel. De kans bestaat immers dat, door verder te rijden, de band onherstelbaar beschadigd wordt. Het herstellen van banden is een uiterst delicaat proces en vraagt de expertise van een bandenspecialist. Zo mag een band nooit aan de zijkant of aan de schouders van een band gerepareerd worden. Om dit te begrijpen, dienen we de structuur van de band te presenteren.

Een band bestaat niet enkel uit rubber. Eerder dan dat is het een samengesteld product, een combinatie van verscheidene materialen met verscheidene eigenschappen. Zo bevat een personenwagenband ongeveer 20 tot 25 onderdelen. De onderdelen zijn. Karkas: het karkas vormt het geraamte, de wapening van een band en bestaat uit inelkaar gevlochten draden, ingebed in rubber. Het karkas geeft sterkte, stijfheid en veereigenschappen aan de band. Het dragende vermogen van een band wordt bepaald door de onder druk opgesloten luchtvolumes, even zeer als de sterkte van de karkas. De samenstelling van de koordlagen waar het karkas van een band uit bestaat zal bepalen of het een radiaalband of een diagonaalband betreft. In de diagonaalband lopen de koordlagen diagonaal ten opzichte van de rijrichting, terwijl bij de radiaalband de koordlagen haaks ten opzichte van de rijrichting onder het loopvlak doorlopen. De radiaalband is door deze constructie feitelijk zwakker dan de diagonaalband. De radiaalband vervormt veel meer tijdens het nemen van bochten, waardoor het loopvlak juist beter contact houdt met de weg met een beter stuurgedrag en een beter wegcontact als gevolg.

De hielen van een band houden de band achter de velg en bestaat uit berubberd staalkoord dat rond de wielvorm werd gewikkeld. Om de kracht van de beweging over te brengen zonder dat de band van de velgt springt, is een bandenhiel noodzakelijk.
De voering wordt gevormd door een lichte laag syntetisch rubber aan de binnenzijde van de band en functioneert als binnenband. Ondanks deze luchtdichte laag valt het aan te raden uw bandenspanning maandelijks te controleren.
Het loopvlak is het deel van de band dat contact maakt met het wegdek. Het samengestelde rubbermengsel (afhankelijk van fabrikant)  zal bepalend zijn voor slijtage en grip van de band.
Op het karkas worden nog een resem lagen geplaatst, de zogenaamde loopvlaklagen. Deze versterkt de band met zeer sterke dunne staalkoorden die kruislings en schuin boven op elkaar zijn bevestigd. De kruising van deze koorden met die van het karkas vormt driehoeken die niet vervormd kunnen worden. Deze driehoekjes zorgen voor een zekere stijfheid van het loopvlak.  De vorm en opbouw van deze driehoekjes zijn uiterst belangrijk. Een bepaalde stevigheid in de richting van de omtrek van de band is noodzakelijk om niet uit te rekken onder invloed van de centrifugerende kracht, ter garantie dat de diameter van de band exact hetzelfde blijft ongeacht de gebruiksomstandigheden.
In de dwarsrichting dienen de driehoekjes voldoende stevigheid te kennen om weerstand te bieden tegen dwarskrachten. In verticale richting dient tevens een bepaalde elastischiteit te zijn om ‘obstakels te absorberen’.
De zijkanten van de band bestaan uit soepel rubber  die de band beschermen tegen schokken die het karkas zouden kunnen beschadigen, zoals het stoten tegen stoepranden. Een harde rubbersoort zorgt voor de verbinding tussen de band en de velg.

De meeste lekkages, spijkergaatjes en insnijdingen tot 6 mm in het bandenprofiel kunnen gerepareerd worden door uw bandenspecialist. Banden met beschadigingen groter dan 6 mm of beschadigingen aan de zijkant, kunnen niet gerepareerd worden. Beschadiging aan de zijkant houdt het risico in dat gordeldraden beschadigd zijn. Herstelling of verder rijden met dergelijke beschadigingen kunnen een klapband veroorzaken. Onze gespecialiseerde monteurs halen steeds de band van de velg om de binnenzijde te inspecteren.

Grosso modo zijn er vier soorten herstellingen mogelijk.

Een eerste, vaak gehanteerde methode wordt vaak zelf door de klant gehanteerd. Hierbij zal men een spuitbus met vloeistof in de band spuiten. De vloeistof zal vervolgens het gat vullen en de band opnieuw dichten. Dit is slechts een tijdelijke oplossing. De band zal eens bij een bandenspecialist vervangen dienen te worden.  Wees overigens uiterst voorzichtig met de vloeistof. Het kan de huid irriteren en is zelfs giftig. Oppassen dus met kleren en huid en het liefst handschoenen dragen.

Een tweede mogelijke herstelling is het plaatsen van een "champignon".  Hierbij wordt de band van de velg gehaald, het gat vervolgens groter gemaakt, en een champignonvormige tap langs binnen naar buiten gestoken waar de kop van de champignon voorzien wordt met lijm.
 

Een vulcanisatie pleister kan gebruikt worden voor het duurzaam repareren van radiaalbanden van alle afmetingen en voor alle toepassingen, en is een derde mogelijkheid om een band te herstellen. De band wordt gedemonteerd van de velg. Op de plaats waar het lek zich bevindt, zal de monteur vervolgens het oppervlak glad frezen. Met behulp van lijm zal de pleister geplaatst en aangedrukt worden.
 

Een laatste manier die vaak gehanteerd wordt is het steken van een tap of koord. Hierbij wordt doorheen de lek een koord geduwd uit vulcaniserend materiaal. De band wordt hier evenwel niet gedemonteerd. Eventuele schade aan de binnenzijde van de band blijft bijgevolg onopgemerkt.

Verschillende reparatiemethoden zijn dus mogelijk.  De bijhorende prijzen hiervan zijn afhankelijk van de kwaliteit van de herstelling. Bezoek bij voorkeur een bandenspecialist voor dergelijke herstellingen. Gezien de complexiteit van de opbouw van een band is expertise vereist.